ازدواج های تلگرامی!

از روزی که برای اولین بار نام سایت های همسریابی و ازدواج های اینترنتی سر زبان ها افتاد بیش از یک دهه نمی گذرد اما بسیاری از ما این روزها مصداق های بسیاری از این نوع ازدواج ها را چه موفق و چه شکست خورده بین اطرافیانمان دیده ایم. 

ازدواج هایی که به واسطه اینترنت و اتاق های چت یاهو و وبلاگ ها شکل گرفت و با ورودشان به فرهنگ کمابیش سنتی جامعه ایرانی موافقان و مخالفان بسیاری را ور در روی هم قرار داد. بعد هم کم کم با همه گیر شدن اینترنت و رایانه در خانه ها سر و کله سایت های همسریابی پیدا شد و بودند کسانی که شانس پیدا کردن شریک زندگی خود را در پروفایل های اینترنتی جست و جو کردند تا حالا که با همه گیر شدن تلفن های هوشمند و شبکه های اجتماعی بخت بسیاری از دختران و پسران ایرانی قرار است در تلگرام و فیسبوک و اینستاگرام و وی چت و... باز شود. 

به عقیده بسیاری از کارشناسان ساختارهای اجتماعی و سنتی در جامعه ایرانی در سال های اخیر آن چنان با سرعتی شتابناک و سرسام آور دستخوش تغییرات بنیادین شده که به مرحله گسست های فرهنگی رسیده و سبب بروز اختلاف سلیقه و دیدگاه و حتی سبک زندگی بین نسل های مختلف شده است. 

نسلی که پدر و مادرهایش تا قبل از عقد همدیگر را ملاقات نکرده بودند و آشنایی و ازدواجشان با رسم و سنت های ویژه اتفاق افتاده این روزها انگار نه قرار است دخترهایش در خانه بمانند تا شاهزاده ای سوار بر اسب سفید زنگ درشان را به صدا درآورد و نه پسرهایش برای انتخاب همسر خود به توصیه عمه و خاله گوش می کنند. همه چیز برای این نسل انگار در گوشی های همراهشان اتفاق می افتد... از بازی های کودکانه تا خاطرات نوجوانانه و آشنایی با عکس سلفی نیمه گمشده زندگی و بعد هم خواستگاری در اتاق های مجازی و بالاخره ازدواج در گروه های تلگرامی!

درست با همین شتاب و به همین سادگی! هرچند ممکن است بعدها همین روند شتابناک و مسیر ساده برای بسیاری به ایستگاه و مقصدی خوب و آرام به نام خانواده ای خوشبخت ختم نشود اما این روزها بازار سایت ها و گروه های ازدواج تلگرامی داغ است. 

با وجود اینکه در سال 92 مدیر کل دفتر ازدواج و تعالی خانواده وزارت ورزش و جوانان از فرصت شش ماهه ثبت نام سایت های همسریابی غیرمجاز در سامانه آزمایشی الکترونیک صدرو مجوز مراکز مشاوره ازدواج و خانواده خبر داده بود، اما این خط و نشان ها در فعالیت های قارچ گونه این مراکز هیچ گونه محدویتی ایجاد نکرد، بلکه پای فعالیت این مراکز به شبکه های موبایلی مختلف نظیر فیسبوک و توییتر و وی چت و تلگرام نیز باز شده و متاسفانه کم نیستند مراکز و سایت های همسریابی که به فعالیت های همسرگزینی می پردازند.

خواستاگرام؛ یک بنگاه ازدواج در تلگرام!

یک گروه تلگرامی که این روزها سر و صدای بسیاری به پا کرده حالا خوب یا بد بودن شبکه های اجتماعی را به کانون بحث بسیاری از مسوولان و خانواده ها تبدیل کرده است. نام این گروه خواستاگرام است. با درج نام و عکس و اطلاعات متقاضیان ازدواج و دریافت مبلغ 20 تا 40 هزار تومان، شرایط ازدواج آنها را فراهم می کنند. در شرایطی که همه نهادهای مسئول و ذیربط آه از نهادشان بلند است که نرخ ازدواج پایین آمده؛ اما شرایطش را فراهم نمی کنند، چقدر می توان به رشد چنین گروه هایی خرده گرفت؟ حضور چنین گروه هایی در تمامی جهان مرسوم است.

نسرین یک ایرانی مقیم انگلستان است که از طریق یک گروه اینترنتی به نام دوستان ایرانی با همسرش سینا آشنا شده است و ازدواج کرده. او می گوید: «از ابتدای امر قصدم ازدواج بود و می خواستم با مرد ایرانی هم ازدواج کنم. دوستانم هم گروه را درست پنج سال پیش معرفی کردند و بعد عضو شدم، حدود 20 پوند حق عضویت پرداخت کردم و بعد هم با همسرم آشنا شدم و ازدواج کردیم؛ اما مسئله ای که در این گروه ها وجود دارد، این است که هیچ دروغی از دو طرف نخواهید شنید و اگر کوچک ترین دروغی هرکدام بگویند، پیگرد قانونی دارد و حتی ممکن است هرکدام از آنها به زندان بیفتند؛ یعنی همه چیز سفت و سخت کنترل می شود، برای همین خیالم راحت بود».

در شرایط گروه این موارد را درج کرده اند: «الف: با پرداخت 20 هزار تومان، محیطی با عنوان «اتاق خواستاگرام» ساخته می شود، به این طریق امکان مذاکره شما با شخص مدنظر فراهم می شود. در روش الف ما نظر طرف مقابل را جویا نخواهیم شد و شبکه ازدواج هیچ مسئولیتی مبنی بر پذیرفتن یا نپذیرفتن، همچنین مذاکره کردن یا مذاکره نکردن طرف مقابل نخواهدداشت. در این روش در صورت مذاکره نکردن هزینه مسترد نخواهدشد.

ب: با پرداخت 30 هزار تومان قبل از ساخت اتاق خواستاگرام، ضمن ارسال مشخصات و عکس شما، نظر طرف مقابل پرسیده می شود و در صورت مثبت بودن نظر طرف مقابل، اتاق خواستاگرام تشکیل می گردد. 

در روش «ب» اگر طرف مقابل نپذیرفت، می توانید فرد دیگری را انتخاب نمایید! 

پ: در صورتی که تمایل ندارید مشخصات خودتان را روی سیستم خواستاگرام قرار دهید؛ ولی تصمیم دارید با فرد انتخاب خود وارد اتاق خواستاگرام شوید، باید 40 هزار تومان پرداخت کنید. در این صورت بدون استعلام، اتاق خواستاگرام شما فعال خواهدشد و موسسه مسئولیتی مبنی بر پذیرفتن یا نپذیرفتن طرف مقابل نخواهدداشت و هزینه نیز مسترد نخواهدشد. 

توجه کنید که بابت هر بار استعلام 10 هزار تومان از شارژ شما کاسته می شود! شما می توانید شارژ بیشتری را برای چندین انتخاب به صورت هم زمان پرداخت و به نوبت وارد «اتاق خواستاگرام» شوید تا شارژ شما صفر شود. اولین دیدار شما حتما باید در موسسه یا با هماهنگی موسسه انجام شود.

براساس اطلاعات گروه 30 نفر زیر دیپلم، 427 نفر دیپلم، 313 نفر فوق دیپلم، هزار و 409 نفر کارشناسی، 724 نفر کارشناسی ارشد، 114 نفر دکترا و 23 نفر پزشک عمومی، 13 نفر پزشک متخصص و پنج هزار و 979 نفر هم بدون اطلاعات عضو هستند. جالب اینجاست که این افراد نسبت به سابقه ازدواج هم تفکیک شده اند.

بدون سابقه ازدواج دو هزار و 248 نفر، متارکه کرده در دوران عقد 116 نفر، متارکه کرده بدون فرزند 301 نفر، متارکه کرده با فرزند 337 نفر و دارای سابقه فوت همسر 53 نفر هستند. مینا یکی از دخترانی است که عضو گروه دختران خواستاگرام است و تنها با 19 سال سن دلش می خواهد زودتر ازدواج کند. برای همین عضو گروه خواستاگرام شده.

او می گوید: تا به حال دو بار در دفتر برایم قرار خواستگاری گذاشته اند. آدم هایی را که دیده ام خیلی دوست نداشتم، اما مسئولان بانک مجردها می گویند پسرهای خوبی هستند. یکی از آنها خیلی شلخته به نظر می رسید و یکی دیگر هم بی خیال بود». مینا در پاسخ به اینکه چرا این قدر زود دست به دامن این نوع ازدواج شده، می گوید: «به خاطر اینکه هم از وضعیت خانه مان خسته شده ام، هم می دانم به خاطر شرایطم کسی به خواستگاری ام نمی آید. ما خانواده خیلی پولداری نیستیم و پدرم هم معتاد است و من می خواهم خودم به خواسته خودم ازدواج کنم و از شر خانه هم خلاص شوم و برای همین هر کاری می کنم تا زودتر بتوانم ازدواج کنم...»

آرمان داوری، مدیریت این بانک اطلاعاتی درباره این بانک اطلاعاتی افزود: «این بانک اطلاعاتی یک سازمان مردم نهاد است و مجوز خود را از وزارت کشور گرفته است».

او که ادعا می کند دکترای مدیریت بهداشت دارد و می گوید بیش از 17 سال است که سمینار ازدواج برگزار می کند، در پاسخ به این سوال که آیا مجور انتشار عکس های افراد را در فضای عمومی دارد یا خیر، می گوید: «ما یک اساسنامه داریم، نه جزییات نامه و در آن قید شده کمک به تحکیم و تشکیل بنیان خانواده، کمک به ازدواج جوانان از طریق شبکه جهانی اینترنت و اخیرا هم کمک به ازدواج جوانان در فضای مجازی و ماطبق اساسنامه عمل کردیم».

وی با اعلام اینکه ما به ازدواج حدود 600 زوج کمک کرده ایم افزود: «البته کار ما بیشتر آموزش ازدواج است و بیشتر این ازدواج ها هم موفق بوده است و تنها دو مورد طلاق داشته ایم و دلیل آن هم این بوده است که طبق راهنمایی ما عمل نکرده اند».

داوری با این ادعا که اولین نفر در کشور است که سمینار ازدواج را برگزار کرده، می گوید: «حدود چهار، پنج سال است که به صورت تخصصی افراد را بری ازدواج به هم معرفی می کنم. ما در حال مدیریت کردن روابط بین دختران و پسران هستیم و این مسئله هم اقتضای رشته من است. من دوره تدریس مهارت های زندگی را در دانشگاه تهران گذرانده ام و برای همین و علاقه مندی های شخصی ام روی این مسئله کار می کنم».

داوری در پاسخ به این سوال که با وجود اینکه وزارت ورزش و جوانان روی این مسئله که با سایت ها و گروه هایی که به صورت مجازی روی ازدواج کار می کنند برخورد می کنند، تا به حال با شما برخوردی نکرده اند، گفت: «من در جلسات وزارت ورزش و جوانان شرکت کرده ام و مشکلی با من نداشته اند و تا به حال هم مخالفتی نکرده اند.» 

وی همچنین درباره صحت و سقم اطلاعاتی که توس طمتقاضیان ازدواج داده می شود، گفت: «این اطلاعات توسط ما بررسی شده و دو قرار اول نیز در دفتر ما گذاشته می شود».

هشدار درباره کانال های همسریابی

با وجود ادعای داشتن مجوز فعالیت از سوی این گروه ها مدیر کل دفتر برنامه ریزی ازدواج و تعالی خانواده وزارت ورزش و جوانان هشدار دارد: هیچ یک از کانال هایی که در تلگرام درباره همسریابی فعالیت می کنند مورد تایید وزارت ورزش و جوانان نیستند و جوانان در دام این کانال ها نیفتند.

ناصر صبحی قراملکی افزود: بعضی سایت ها از برخی دستگاه های دیگر مجوز دارند. وی در ادامه گفت: 50 مرکز مشاوره تخصصی ازدواج مورد تایید داریم که از امکانات بسیار خوبی برخوردار هستند. برخی از آن ها سایت دارند و به صورت قانونی و تخصصی در فضای مجازی فعالیت می کنند؛ اما برخی از افراد از این سایت ها الگوبرداری کرده و اصول اخلاقی و حرفه ای را مقداری زیر پا گذاشته اند. آنان فقط به فکر منفعت طلبی و پول درآوردن هستند.

صبحی قراملکی افزود: حدود 10 کانال و گوره تلگرامی همسریابی- که فعالیت گسترده و کشوری دارند- را شناسایی کرده ایم و گروه رصد دفتر برنامه ریزی ازدواج به عنوان مُراجع با مسئولان این کانال ها تماس گرفتند و در جلسات آن ها شرکت کردند که براساس اطلاعات به دست آمده، فعالیت کانال های تلگرامی به جز افزایش آسیب های اجتماعی هیچ تاثیر دیگری نداشته است.

وی در ادامه گفت: برخی از موسسات مجوز لازم را از بعضی نهادها گرفته اند و شرح وظایفشان هم مشخص است؛ ولی صاحبان آن ها تخصص لازم را در حوزه ازدواج ندارند که قرار شده دستگاه های صادرکننده مجوز، تکلیف این موسسات را تعیین کنند تا آن هایی که خارج از ماموریت خود فعالیت می کنند، توجیه شوند و دوره آموزشی ببینند و در حوزه فعالیت خود کار کنند.

صبحی افزود: در صورت تمایل این موسسات برای فعالیت در حوزه ازدواج و خانواده باید از وجود افراد متخصص به عنوان مسئول فنی استفاده کنند و کار تخصصی انجام دهند. دسته دیگری از موسسات نیز نه مجوز و نه صلاحیت لازم را دارند که طب قانون به نهادهایی مانند پلیس معرفی می کنیم. 

مدیر کل دفتر برنامه ریزی ازدواج و تعالی خانواده وزارت ورزش و جوانان اضافه کرد: کانال های تلگرامی ازدواج و همسریابی مورد تایید ما نیستند و تخصص لازم را ندارند. هر ادعایی مبنی بر برخورداری آن ها از مجوز وزارت ورزش و جوانان صحیح نیست و جوانان مراقب باشند در دام این کانال ها نیفتند، بنابراین اگر فردی علیرغم اطلاع رسانی ما به این کانال ها اعتماد کند خودش مسئول است.

وی خاطرنشان کرد: فرایند ازدواج و تشکیل خانواده مراحل متعددی دارد. اولین مرحله آشنایی دختر و پسر است و حداکثر کارکرد سایت ها و کانال های همسریابی می تواند ایجاد زمینه آشنایی دختر و پسر باشد. طی مراحل دیگر ازدواج، مستلزم ارایه مشاوره های روانشناختی تخصصی است که باید زیر نظر متخصصان و با موضوعیت مراکز مشاوره تخصصی ازدواج و تعالی خانواده تحت نظر وزارت ورزش و جوانان و یا سازمان نظام روانشناسی انجام شود. 

صبحی قراملکی در پایان گفت: فعالیت کانال ها و سایت های همسریابی به عنوان یک روش آشنایی اگر ساماندهی و کنترل شود ایرادی ندارد؛ ولی متاسفانه صاحبان آن ها نه تخصص، نه توان و نه اطلاعات درستی از فرایند ازدواج و خانواده دارند.

ازدواج تلگرامی، خوب، بد یا زشت!؟

در این راستا سید حسن موسوی چلک، مددکار اجتماعی، درباره معایب و محاسن ازدواج اینترنتی می گوید: «این افراد در اینترنت و فضای مجازی دنبال آرمان و آرزوهای خودشان هستند و طبیعی است که در این فضا یک فرد می تواند تجربه آشنایی با افراد مختل را بارها و بارها و حتی هم زمان داشته باشد و در ارزیابی هماهنگی ملاک های طرف مقابل با خود برای ازدواج دچار نوعی سردرگمی شود که انتخاب را سخت تر می کند.

علاوه بر این در برخی از موارد این ارتباطات که ماه ها بدون هیچ آشنایی واقعی به طول می انجامد می تواند فرد را درگیر واقعیت های ساختگی کند. در نهایت اینکه در ظاهر ممکن است استفاده از این فضاها برای همسریابی آسان ترین راه تشکیل زندگی مشترک باشد اما واقعیت این است که اگر این نوع ارتباط با بلوغ عاطفی طرفین همراه نباشد می تواند آسیب های جدی ای را از نظر عاطفی و روانی برای جوانان داشته باشد».

فواید جسمی و روحی ازدواج

افراد متاهل از سلامت جسمی و ذهنی بهتری نسبت به مجردها برخوردارند. گرچه برخی از مردم تنهایی را برگزیده و تن به ازدواج نمی دهند اما به اعتقاد روانشناسان ازدواج فواید بسیاری دارد که در این مطلب به مختصری از آنها پرداخته شده است.

 

1- فواید مالی

وقتی فردی ازدواج می کند، نه تنها سعی می کند درآمد بیشتری کسب کند بلکه در خرج کردن هم محتاطانه عمل کرده و بیشتر پس انداز می کند. اگر زن و شوهر، هر دو شاغل باشند این یعنی دو منبع درآمد و امنیت مالی بیشتر. همچنین ثبات مالی بیشتری در کنار هم خواهندداشت.

ازدواج احساس مسئولیت مالی را در افراد بالا می برد و به همین دلیل این است که افراد متاهل به ویژه آقایان در محیط کارشان احساس مسئولیت بیشتری از خود نشان می دهند. اگر فکر می کنید ازدواج بار مالی اضافی به دوش تان می گذارد زمانش رسیده که تغییر عقیده دهید.

 

 

2- زندگی مشترک

مجرد بودن به زیبایی که به نظر می رسد نیست. گاهی اوقات در زندگی شما احساس می کنید که دل تان می خواهد دوست تان داشته باشند و به شما توجه نشان دهند. دوست دارید با کسی لحظات اندوه و یا شادتان را شریک باشید.

می خواهید به کسی از موفقیت ها و یا شکست هایتان بگویید. کسی که همراه شما باشد و درک تان کند. ازدواج، در صورت انتخاب صحیح، کمک می کند که شما چنین فردی را همیشه کنار خود داشته باشید.

 

3- سلامت ذهنی

افراد مجرد سختی بار مشکلات زندگی را بیش از افراد متاهل حس می کنند. درحالی که متاهلان می توانند از حمایت عاطفی و تسلی همراه زندگی شان برخوردار شوند.

بنابراین وقتی با موانع مختلف مواجه می شوند کمتر دچار اضطراب و نگرانی می شوند و از سلامت احساسی بیشتری برخوردار هستند.

وقتی افراد ازدواج می کنند ذهن شان قوی تر شده و در وضعیت باثبات و مناسبی قرار می گیرند.

 

  

4- همراه تا پیری

مجردها باید از خود بپرسند وقتی موهایشان سفید و صورت شان پر از چین و چروک شد باز هم تنهایی به دردشان خواهدخورد؟ هرچه سن بالا می رود نیاز به داشتن یک همراه دلسوز بیشتر حس می شود. داشتن چنین فردی کنار خود موجب می شود که از تنهایی و یا مرگ نهراسید. با خود می توانید بگویید که همسرتان می تواند تمام تنهایی هایتان را پر کند و اجازه دلتنگی به شما ندهد. درک این موضوع در سن جوانی بسیار سخت است اما هرچه مسن تر شوید بیشتر به آن پی خواهید برد.

 

 

5- کودکان

بیشتر اوقات مردم احساس می کنند داشتن بچه به زندگی آنها معنا می دهد. در حقیقت بدون داشتن خانواده زندگی چندان لطفی نخواهدداشت و ازدواج بنیان یک خانواده است. ازدواج کمک می کند که علاوه بر داشتن خانواده ای مستحکم صاحب فرزند شوید و نسل تان حفظ شود. پدر یا مادرشدن جنبه ای از بزرگسالی است که هرکس دوست دارد آن را تجربه کند و ازدواج محیطی باثبات برای این منظور فراهم می کند.

همچنین کارهایی که کودکان در خردسالی شان انجام می دهند لذت و شادی را به قلب والدین شان می آورد. هیچ چیز شیرین و زیباتر از عشق بدون شرطی نیست که والدین نسبت به فرزندان شان دارند. و وقتی کودکان نیز به والدین خود محبت نشان می دهند قلب شان را بیش از پیش گرم می کنند.

 

 

6- تعهد

به وسیله ازدواج می توانید عشق تان را به کسی که دوست دارید ثابت کنید. چرا که با ازدواج به او تعهد می دهید که در تمام امور زندگی (چه خوب و چه بد) کنارش خواهید بود. ازدواج بزرگترین تعهدی است که می توانید به کسی که دوست دارید بدهید. دادن چنین تعهدی زندگی تان را به طور کامل عوض خواهدکرد و رابطه تان با کسی که دوستش دارید شکل جدی تری به خود گرفته و با هدف می شود.

7- زندگی شاد

متاهل ها معمولا شادتر از مجردها هستند. آنها احساسات مثبتی را تجربه می کنند و نسبت به زندگی شان احساس رضایت عمیقی دارند و همین موجب می شود که شادتر از دیگران باشند. ازدواج ثبات بیشتری به زندگی زن و مرد می دهد تا آنجا که موجب می شود هر دو به موفقیت های بیشتری دست پیدا کرده و شاید بیشتری تجربه کنند. به عبارت دیگر ازدواج، دروازه قصر شادمانی هاست!

8- زندگی سالم

ازدواج باعث می شود که افراد در امور جنسی سالم تر و ایمن تر باشند و کمتر به اشتباه بیافتند.

 

 

9- عشق واقعی

ازدواج در نهایت موجب می شود دو نفر که همدیگر را دوست دارند، عشق واقعی را بهتر درک کنند. آنها با ازدواج به یکدیگر می گویند که نمی خواهند لحظه ای از هم د ور باشند و این احساس مشترک و زیبا پیوند میان شان را محکم تر می کند. در حقیقت افراد متاهل بیشتر امکان دارد که نسبت به یکدیگر فداکاری کرده و برای رفاه هم تلاش کنند. آنها می توانند لحظه به لحظه زندگی شان، از عشق و علاقه ای که به یکدیگر ابراز می کنند لذت ببرند.

برگزاری مراسم عروسی به وسعت شبکه های اجتماعی

استفاده از ابزاری به نام شبکه اجتماعی در کنار همه برنامه هایی که برای مراسم ازدواج تدارک دیده شده است، می تواند جالب باشد. این فضا اتفاقات جالب و جذابی را برای دو فردی که می خواهند با یکدیگر ازدواج کنند رقم می زند و البته برای میهمانان هم تازگی دارد. این روزها بخش اعظم زندگی ما در دنیای الکترونیکی و مجازی سپری می شود و به همین دلیل اضافه شدن قابلیت های این دنیای مدرن به مراسم ازدواج از جمله اتفاقاتی است که کاربران هزاره سوم به آنها فکر می کنند. به هر حال، تا امروز به این مسئله فکر کرده اید که اگر قرار باشد دنیای مجازی با دنیای واقعی شما ادغام شود و در یک مراسم مهم مانند ازدواج، این دو دنیای دور از هم را کنار یکدیگر قرار دهید، چه کار باید بکنید؟

یک داستان واقعی

هفته گذشته یک زوج بریتانیایی هزاران پوند پرداخت کردند تا مراسم ازدواج آنها به صورت زنده و مستقیم روی شبکه های اجتماعی پخش شود که البته مدیریت این اتفاق را شرکتی بر عهده داشت که به صورت تخصصی در زمینه ساماندهی مراسم ازدواج در پلتفرم های رسانه ای فعالیت می کند. عکس ها و ویدیوهای «زو آناستازی» و «ویل دیگینس» از این روز بزرگ به صورت مستقیم روی فیس بوک، توییتر، اینستاگرام و پریسکوپ به اشتراک گذاشته شد و حتی افرادی که در این مراسم شرکت نکردند هم توانستند از نزدیک آن را دنبال کنند.

شرکت انگلیسی که به صورت تخصصی در زمینه برگزاری مراسم ازدواج در شبکه های اجتماعی فعالیت می کند، حداقل هزینه در نظر گرفته شده برای خدمات خود را 6500 پوند اعلام کرده است ولی این زوج جوان تصمیم گرفتند چند برابر مبلغ یاد شده را به این شرکت بپردازند تا پوشش دهی زنده و مستقیم از مراسم ازدواج آنها در شبکه های اجتماعی مختلف صورت گیرد.

آناستازی که اهل یکی از شهرهای انگلستان به نام دربی است اعلام کرد که ارزشش را داشت برای مراسم ازدواجش این میزان پول پرداخت کند. عروس جوان که در یک شرکت ساختمانی فعالیت می کند، در این خصوص گفت: «ارزش دارد که برای این کار هزاران پوند پرداخت کنید، زیرا شما فقط یک بار در زندگی خود امکان تجربه چنین شبی را دارید و برای آنکه مراسم این شب به بهترین شکل برگزار شود، باید تا حد توان هزینه کرد. 

همه مردم برای مراسم ازدواج خود مقدار زیادی پول را برای محل برگزاری مراسم، خرید گل، غذا و نوشیدنی اختصاص می دهند. شبکه اجتماعی یک بخش مهم است که باید به این موارد اضافه شود و با توجه به اینکه بخش اعظم زندگی ما به آن اختصاص یافته است، باید در شب ازدواج هم به آن توجه شود.»

دیگینس که به عنوان مدیر یک مرکز مشاوره اقتصادی فعالیت می کند و وضع مالی خوبی دارد هم در این باره توضیح داد: «این شبی است که بزرگترین جشن زندگی ما در آن برگزار می شود. ما نخستین زوج در جهان محسوب می شویم که مراسم ازدواج خود را به صورت مستقیم روی شبکه های اجتماعی پخش کردیم. این کار ما را مشهور می کند. چه کسی از شهرت بدش می آید؟»

مراسم این زوج انگلیسی در دنیای مجازی در چهار بخش دنبال شد:

* راه اندازی یک صفحه عمومی در توییتر که تمام عکس ها و خبرهای مربوط به این اتفاق به صورت لحظه به لحظه روی آن منتشر شد.

* راه اندازی که صفحه عمومی در اینستاگرام که تمامی عکس های مربوط به مراسم ازدواج را پوشش دهی می کرد.

* پخش مستقیم تصاویر ویدیویی مراسم ازدواج در شبکه اجتماعی پریسکوپ.
* راه اندازی یک گروه خصوصی در فیس بوک برای دوستان و اقوام که بتوانند در این مراسم حضور داشته باشند.

برای اینکه این پوشش دهی به بهترین شکل انجام شود، شرکت Status Social متخصص امور ازدوج در شبکه های اجتماعی یک قرارداد چند هزار پوندی با عروس و داماد منعقد کرد. این شرکت توضیح داد که پیش تر یک زوج آمریکایی در نیویورک تصمیم گرفتند چنین مراسمی را برگزار کنند ولی این نخستین باری است که تمامی اتفاقات مربوط به مراسم شب ازدواج با تمام جزییات به این گستردگی روی شبکه های اجتماعی به اشتراک گذاشته می شود.

میهمان های واقعی و مجازی

زوج جوان انگلیسی برای آن که بتوانند این شب را خاطره انگیز کنند، برنامه ریزی هایی انجام دادند تا میهمان های واقعی و مجازی داشته باشند. خانم آناستازی گفت که اقوام او در کشورهای مختلف از جمله فرانسه، ایتالیا، اسپانیا، قبرس، استرالیا و آمریکا زندگی می کنند و برای همه آنها دشوار است که به انگلستان سفر کنند تا در این مراسم حضور یابند. اگرچه آنها امکان حضور در ازدواج واقعی را از دست می دهند ولی برگزاری مراسم روی دنیای مجازی برای تمام آنها امکانی فراهم می کند تا به صورت مستقیم همه اقوام را ببینند و لحظه به لحظه در مراسم ازدواج حضور داشته باشند.

عروس خانم توضیح داد: «در همه مراسم های ازدواج، عکاس ها و فیلمبردارها حضور دارند تا خاطرات این شب را برای همیشه نگه دارند. ما با هماهنگی هایی که انجام دادیم از این افراد خواستیم تا حاصل کار خود را به صورت مستقیم روی شبکه های اجتماعی بگذارند.» آقای داماد نیز در این باره گفت: «این کار تمام اقوام و دوستان ما را هیجان زده کرده است. همه مردم درباره مراسم ازدواج ما صحبت می کنند و روی فیس بوک گروه هایی از افراد تشکیل شده است که ما را نمی شناسند و با این وجود اقدام ما برای آنها بسیار جالب بوده و به موضوع صحبت آنها تبدیل شده است.»

البته برگزاری همزمان مراسم عروسی به صورت واقعی و مجازی کار چندان آسانی نبوده است. این اتفاق برای دنیای مجازی به صورت کاملا حرفه ای دنبال شد و افرادی در اختیار گرفته شدند تا بخش های مختلف آن را مدیریت کنند. از مهم ترین وظایفی که برای برگزاری هر چه بهتر این مراسم در دنیای مجازی در نظر گرفته شد می توان به موارد زیر اشاره کرد:

* مدیر شبکه رسانه ای: تنظیم فعالیت های مختلف برای هماهنگی حساب های کاربری در شبکه های اجتماعی توییتر، فیس بوک، اینستاگرام، پریسکوپ و پینترست.

* مدیر ازدواج مخصوص شبکه رسانه ای: فعال سازی لحظه به لحظه صفحات اجتماعی در شب عروسی و بررسی تک تک پست های منتشر شده از سوی کاربران پیش از انتشار عمومی.

* دستیار ازدواج مخصوص شبکه رسانه ای: همکاری نزدیک با عروس و داماد برای آماده سازی اتفاقات مختلف حین پخش تصاویر روی شبکه های اجتماعی.

* عکاس عروسی مخصوص شبکه رسانه ای: همراهی کامل با عروس و داماد در طول روز به همراه یک دستگاه گوشی هوشمند آیفون و ارسال مستقیم تصاویر روی شبکه های اجتماعی.

* تکنیسین مخصوص به روز رسانی شبکه رسانه ای در حوزه ازدواج: بررسی و مانیتورینگ مراسم عروسی در طول روز.

* کپی رایتر مخصوص ازدواج در شبکه رسانه ای: بررسی تمام کلمات و جملات به کار رفته روی صفحات مختلف شبکه های اجتماعی.

* کارگردان مخصوص ازدواج در شبکه رسانه ای: در اختیار داشتن مسئولیت کل پروژه، به خصوص در روز عروسی و تضمین پخش مستقیم و مناسب تصاویر و عکس ها روی شبکه های اجتماعی با بهترین کیفیت و از بهترین زاویه.

بایدها و نبایدها

اگرچه این اتفاق اندکی عجیب به نظر می رسد ولی به هر حال این زوج انگلیسی برای نخستین بار در جهان، مراسم عروسی خود را به صورت هم زمان در دنیای واقعی و مجازی برگزار کردند. شرکت Status Social که مدیریت این اتفاق در دنیای مجازی و شبکه های اجتماعی را بر عهده داشت، از مدت ها قبل مشاوره های مختلفی را به این زوج جوان داده بود. شرکت مذکور که به صورت تخصصی در این زمینه فعالیت می کند، برخی بایدها و نبایدها را برای برگزاری هر چه بهتر مراسم عروسی در شبکه های اجتماعی مطرح کرده است که به قرار زیر اعلام می شوند.

کارهایی که باید برای برگزاری مراسم عروسی در شبکه های اجتماعی انجام داد:

* برای برگزاری این مراسم به صورت صریح برنامه های خود را اعلام کنید. میهمان ها از جمله اعضای خانواده، اقوام، دوستان و آشنایان باید بدانند که این تصاویر چگونه در شبکه اجتماعی به اشتراک گذاشته می شود.

* یک هشتگ ویژه برای خود در نظر بگیرید و از این طریق به میهمان ها امکان دهید پست های خود را در توییتر آسان تر به اشتراک بگذارند.

* همه عکس های اینستاگرام، توییت ها و نوشته های فیس بوک را در یک فضا برای خود نگه دارید تا در آینده به عنوان خاطره به آن مراجعه کنید.

* از شبکه اجتماعی استفاده کنید تا به آسانی بتوانید آخرین تغییرات در مراسم را به اطلاع میهمان ها برسانید و با آنها در ارتباط نزدیک باشید.

* عکس سلفی بگیرید. لحظات خاص در شب مراسم به جز تصاویری که توسط عکاسان تهیه می شود، می تواند با عکس های سلفی ماندگارتر شود.

کارهایی که نباید برای برگزاری مراسم عروسی در شبکه های اجتماعی انجام داد:

* از انجام هرگونه اتفاق غیرمنتظره برای برگزاری مراسم عروسی در شبکه اجتماعی بپرهیزید. این کار جذابیتی برای میهمان های واقعی و مجازی نخواهد داشت.

* تلفن همراه خود را کنار بگذارید. قرار است شما و همسرتان یک روز به یادماندنی را تجربه کنید و به همین دلیل درگیر بودن با تلفن همراه نمی تواند حضور شما را در این شب پررنگ نشان دهد.

* کمک گرفتن از یک عکاس حرفه ای را فراموش نکنید. درست است که این روزها همه میهمان ها گوشی هوشمند دارند و به صورت همزمان از اتفاقات مختلف مراسم شب عروسی عکس و فیلم تهیه می کنند ولی به یاد داشته باشید که حضور یک عکاس حرفه ای برای چنین شب مهمی اهمیت زیادی دارد.

* درست کردن هشتگ مخصوص ازدواج خود را به لحظه آخر موکول نکنید. اگرچه این اتفاق کار آسانی به نظر می رسد ولی توجه داشته باشید که ایجاد یک هشتگ معنی دار با مفهوم مناسب می تواند کار بسیار زمانبری باشد. سعی کنید سراغ هشتگ های تکراری نروید.

* ارتباطات میهمانان با خود را به شبکه های اجتماعی محدود نکنید. باید به این نکته توجه داشت که ممکن است برخی از میهمان ها شیوه استفاده از شبکه های اجتماعی را ندانند یا در آنها عضویت نداشته باشند. روش های دیگری را هم برای برقراری ارتباط با میهمان ها در نظر بگیرید.

ازدواج در ژاپن

سیکو، خبرنگار 35‌ساله ساکن توکیو نمونه بارزی از آن چیزی است که ژاپنی‌ها «نودل سال نو» می‌نامند. سال ژاپنی در 31 دسامبر به پایان می‌رسد و از دیدگاه ژاپنی‌ها پس از 31‌سالگی دوران مطلوب ازدواج برای زنان تمام می‌شود. اوضاع می‌توانست از این هم بدتر باشد. این اصطلاح عامیانه در گذشته «کیک کریسمس» بود که بهترین زمان برای ازدواج زنان را قبل از 25‌سالگی می‌دانست.

 

شاید به زودی به اصطلاح جدیدی نیاز باشد: زنان و مردان ژاپنی در سنین بالاتر ازدواج می‌کنند و شاید هم هرگز مزدوج نشوند. از سال 1970 میانگین سن ازدواج مردان و زنان به ترتیب 2 /4 و 2 /5 سال بالاتر رفته و به 1 /31 و 4 /29 سال رسیده است. نسبت ژاپنی‌هایی که تا سن 50سالگی ازدواج نکرده‌اند از پنج درصد در سال 1970 به 16 درصد در سال 2010 افزایش یافت.

روند مشابهی در سایر کشورهای ثروتمند در جریان است اما ژاپن پیشتاز آسیاست. به عنوان مثال نسبت مردم کره جنوبی که تا 50‌سالگی ازدواج نکرده‌اند چهار درصد است. همچنین در غرب کاهش ازدواج با افزایش زندگی مشترک بدون ازدواج همراه بود در حالی که فقط 6 /1 درصد از زوج‌های ژاپنی به این سبک زندگی می‌کنند.

 

بنابراین در ژاپن ازدواج کمتر به معنای فرزندآوری کمتر است که برای کشور با جمعیت کهنسال و رو به کاهش یک نوع فاجعه به حساب می‌آید. در ژاپن فقط دو درصد از کودکان خارج از ازدواج متولد می‌شوند در حالی که این درصد در آمریکا و بریتانیا به 40 می‌رسد.

 

 

برخی از دلایل رویگردانی از ازدواج در ژاپن مشابه همان دلایلی است که در دیگر کشورهای ثروتمند دیده می‌شوند. زنان تحصیلات بهتری دارند، به دنبال شغل هستند، می‌توانند خود را از نظر مالی تامین کنند و خانواده سنتی را به عنوان تنها راه زندگی نمی‌بینند. اما برخی جزییات در ژاپن فرق می‌کنند. در ژاپن از زوج‌ها انتظار می‌رود تا زمان کوتاهی پس از ازدواج صاحب فرزند شوند بنابراین زنانی که تمایل دارند دیرتر بچه‌دار شوند انگیزه زیادی دارند که دیرتر ازدواج کنند. با این حال اکثر ژاپنی‌ها هنوز دوست دارند که در نهایت ازدواج کنند.

 

موسسه ملی پژوهش‌های جمعیت و تامین اجتماعی که نهادی دولتی است در سال 2010 نتایج نظرسنجی خود را منتشر کرد: 86 درصد از مردان و 89 درصد زنان به ازدواج تمایل دارند.
اقتصاد بخش بزرگی از مشکل را تشکیل می‌دهد. زنان به دنبال مردانی هستند که امنیت مالی دارند و مردان می‌خواهند تامین مالی را بر عهده گیرند. اما در دورانی که جوانان بیشتری درگیر کارهای موقت یا پاره‌وقت شده‌اند امنیت مالی دشوار است.

 

جانکی ایگاتا کارآموز 24‌ساله‌ای که در یک بنگاه هتل‌های زنجیره‌ای کار می‌کند می‌گوید: «من دوست ندارم همسر و فرزندانم به خاطر ناتوانی مالی من از یکسری تجربیات زندگی محروم شوند.» او قصد دارد ازدواج را تا اواسط یا اواخر دهه 30 زندگی به تاخیر اندازد. احتمال ازدواج مردان دارای شغل پاره‌وقت در مقایسه با شاغلان تمام‌وقت کمتر است.

این وضعیت در میان زنان برعکس است. شاغلان زن تمام‌وقت در مقایسه با همتایان شاغل پاره‌وقت خود کمتر ازدواج می‌کنند. مشکل آنها تداوم دیدگاه سنتی به مسوولیت‌های زناشویی است که رسیدگی به کارهای تمام‌وقت را برای یک زن دارای فرزند بسیار دشوار می‌سازد. شوهران این زنان اغلب از آنها می‌خواهند که شغل خود را رها کنند.

 

 

 

نامزد سیکو درست سه ماه پس از آشنایی چنین درخواستی را مطرح کرد. درخواستی که او نپذیرفت. علاوه‌ بر این تقسیم کار منزل در ژاپن عادلانه نیست. مردان فقط یک ساعت و هفت دقیقه از روز را به کار منزل و مراقبت از فرزندان اختصاص می‌دهند در حالی که این زمان برای مردان آمریکایی سه ساعت و برای مردان فرانسوی 5 /2 ساعت در روز است.

 

روزگار اومیایی (omiai) یا ازدواج‌های از قبل تنظیم‌شده سپری شده است. دانشجویان دانشگاهی بیشتر وقت خود را در گروه‌هایی می‌گذرانند که به تقویت رزومه آنها کمک می‌کند چرا که مشاغل خوب کمیاب هستند. کارگران ساعات طولانی به کار مشغول هستند. برخی عقیده دارند که مردان در مورد نزدیک شدن به شرکای بالقوه زندگی خود خجالتی‌تر یا تنبل‌تر شده‌اند.

مانع دیگر انتظارات بالاست.

 

تاکاکو اوکی کارمند شرکت همسریابی «پارتنر» می‌گوید مراجعان اغلب می‌گویند «من، من، من» آنها به دنبال یک شریک رویایی هستند. خانم اوکی می‌گوید 18 ماه طول می‌کشد تا بتوان خودپسندی را از ذهن آنها خارج کرد. در کمترین حالت آنها به دنبال چیزی هستند که ژاپنی‌ها سه‌گانه متوسط می‌خوانند: درآمد متوسط، زیبایی متوسط، تحصیلات متوسط. مشکل ازدواج جوانان ژاپنی عامل کاهش نرخ باروری است. در حال حاضر نرخ باروری زنان ژاپنی از 13 /2 در سال 1970 به 43 /1 نزول کرده است. بنابراین تعجبی ندارد که جمعیت رو به کاهش است.

 

برخی مردم از افزایش شمار افراد منزوی و «مجردان انگل» ابراز نگرانی می‌کنند. این گروه افرادی هستند که تا بزرگسالی همچنان نزد والدین زندگی می‌کنند. دولت می‌تواند حمایت‌های مالی فراهم سازد اما آن دسته از گروه‌ها و انجمن‌های مدنی که افراد را با جامعه پیوند می‌زدند در ژاپن و دیگر کشورها ضعیف شده‌اند. با کاهش مشاغل تمام‌وقت و دائمی، پیوند محکم بین کارکنان و شرکت‌ها نیز ضعیف شد.

 

آقای یامادا جامعه‌شناس دانشگاه چوا که اصطلاح مجردان انگل را ابداع کرده است می‌گوید: «من نمی‌دانم وقتی والدین این افراد فوت کنند چه اتفاقی برایشان روی خواهد داد.»

 

 

هیچکدام از این مجردان دوستی از جنس مخالف ندارند هر چند خود نیز از آن دسته افرادی نیستند که وقت خود را به بازی‌های رایانه‌ای بگذرانند یا خود را در اتاق محبوس کنند. آقای یامادا اعتقاد دارد اگر افراد نمی‌خواهند ازدواج کنند بایدروشی برای برقراری صمیمیت پیدا کنند. او در حال تحقیق بر روی این گروه از افراد است.

شینزو آبه نخست‌وزیر ژاپن نیز نگران است. دولت او از زنان می‌خواهد تا فرزندان بیشتری داشته باشند. دولت همچنین علاقه‌مند است تا ازدواج را به عنوان مبنای زندگی خانوادگی حفظ کند. دولت به شهرهایی که مراسم همسریابی برگزار می‌کنند یارانه می‌دهد، مهدکودک‌های بیشتری می‌سازد و مالیات بر درآمد زنانی را که سالانه بیش از یک میلیون ین درآمد داشتند حذف کرد.

 

شاید این گونه اصلاحات به ازدواج کمک کند. کاهش ساعات کاری نیز مفید خواهد بود. از همه مهم‌تر آنکه مردان ژاپنی باید درک کنند که نمی‌توانند با همان شرایطی ازدواج کنند که پدرانشان خانواده تشکیل دادند. دولت‌ها معمولاً در تغییر اینگونه عادات فرهنگی ناتوان هستند اما این زنان و مردان ژاپنی هستند که در نهایت باید تصمیم بگیرند آیا می‌خواهند با یکدیگر زندگی کنند یا برای همیشه تنها بمانند.

 

منبع: اکونومیست